Maak hier een virtuele rondgang door de Anna Molen Keent

Eerst wat techische feiten en gegevens over de Anna Molen.

• Vlucht: 23,64 meter
• Wieksysteem: oudhollands
• As: gietijzer
• Kruiwerk: engels
• Vang: vlaams
• Een koppel 16der stenen

 

Adres:

Keenterstraat 1a, 6006 PW  Weert

De Anna Molen Keent ligt tussen de fietsknooppunten:

---

Ligging

Aan de zuidelijke rand van Weert en tegen de rand van de historische Dijkerakker, een
eeuwenoude kransakkerlandbouwgebied, staat langs de Keenterstraat de markante stenen beltmolen Sint Anna. In de volksmond de Molen van Keent 

Met de bouw van deze molen werd in 1911 begonnen. De molen valt op doordat de molenromp naar het westen toe bepleisterd en opvallend wit geschilderd is. Ook verjongt het molenlichaam zich naar de kap vanaf de steenzolder niet maar wordt de molen juist  ruimer. 

Geschiedenis

De Sint Annamolen werd gebouwd vooral voor de boeren van Moesel, Keent en
Altweerterheide. Die moesten voor het malen van hun veldvruchten naar
de Clercxmolen aan het Driesveld in  het centrum van Weert. Toen de Clercxmolen voor afbraak te koop kwam, bracht dat Toon Timmermans, knecht op de Antoniusmolen van Laar, op het idee een nieuwe molen te bouwen voor de boeren in het zuidelijk deel van Weert. Dat werd de molen van Keent.

In deze nieuwe molen werden onderdelen uit de Clercxmolen gebruikt. Omdat de molenromp van de nieuwe molen op Keent flink afweek van de oude molen aan het Driesveld, moesten veel onderdelen passend worden gemaakt en werd het molenlichaam ruimer(niet verjongend) geboiwd. Dat is ook nu nog binnen in de molen goed te zien. Maar ook de grote molenkap valt op. Oneerbiedig wordt wel eens opgemerkt dat Anna aan een waterhoofd lijdt. Wij vinden het meer een ‘markant kenmerk’ waardoor onze molen zich onderscheidt van andere beltkorenmolen. De molen is een boven- en buitenkruiers. Dat wil zeggen dat bij het kruien, het op de wind zetten van de molen, enkel het bovendeel van de molen, de kap en de wieken, draait en dat het kruien buiten gebeurt. In het geval van de Annamolen met een kruiwerk dat bestaat uit een kruilier en kettingen.

Zijn naam dankt de molen van Keent aan Anna Truyen, echtgenote van molenaar Sjang Clijsters. De molen kreeg de naam Annamolen pas in 1934. Als huwelijkscadeau noemde de bruidegom zijn Molen van Keent vanaf zijn trouwdag naar Anna, zijn echtgenote. Bij de trap vanuit de invaart naar de meelzolder heeft Anna Truyen een A in de muur gegrift.

In het eerste deel van de 20e eeuw stond in de Annamolen een zogenaamde zuiggasmoter. Die werd met cokes gestookt. De zuiggas-installatie moest het maalwerk via riemen aandrijven op dagen dat er onvoldoende wind waaide om op de wind te kunnen draaien maar molenaar Clijsters wel moest malen om zijn klanten tevreden te houen. De zuiggasmotor is later weggehaald omdat de installatie niet voldeed, moeilijk aan de praat te krigen was en nauwelijks naar behoren werkte.

Clijsters had de molen enkele jaren daarvoor, in 1925, van Toon Timmermans gekocht. In 1926 en 1930 bouwde Sjang Clijsters twee pakhuizen naast de molen en in 1934 werd de molen uitgerust met Dekker stroomlijnwieken. Die wieken zouden slechts tot 1943, toen één roede mogelijk door materiaalmoeheid, afbrak, dienst doen. Door materiaal-gebrek duurde het tot eind 1944  dat de molen nieuwe roeden kreeg. Toen met het Van Bussel-systeem.

De molenaars hadden in die tijd echter allerminst de wind mee. De concurrentie van de landbouwcorporaties deed veel molenaars de das om. Midden vijftiger jaren zag ook molenaar Clijsters niet langer toekomst in het windmolenbedrijf. De Annamolen werd in 1957 stilgelegd. Clijsters legde zich toe op het machinaal voor zijn klanten malen. De molen stond zelfs voor de afbraak te koop. Later nam Jan Clijsters het maalbedrijf over maar ook Jan kon niet opboksen tegen de concurrentie van de ‘Boerenbond’. Het molenbedrijf werd begin zestiger jaren definitief stilgelegd. Het verval van de molen had toen al volop ingezet.

Uiteindelijk kocht de gemeente Weert in 1970 de molen en in 1973 volgde een grondige restauratie. De molen kreeg toen het oudhollands wieksysteem dat we ook nu nog kennen. Gerie Fijen uit Nederweert werd in 1973 de eerste vrijwillige molenaar van de Keenter Sint Annamolen.

In 2010 is de Annamolen opnieuw gerestaureerd door Adriaens Molenbouw Weert. Daarbij werden de roeden vervangen en kreeg de molen een nieuwe korte en lange spruit. Bovendien werd veel houtrot binnen in de molen hersteld en de molenbiotoop verbeterd. In 2014 volgde vervolgens nog een schilderbeurt buiten en in 2015 werden de vier zeilen vervangen. In 2018 kreeg de molen een nieuwe baard. De oorspronkelijke molenbaard hangt nu boven de invaart.

In 2021 kreeg de buitenzijde van de molen een schilderbeurt

In 2023 werden de korte en lange schoren van de molen vervangen.

Tegenwoordig zorgen vrijwillig molenaars van Molenstichting Weerterland ervoor dat deze markante molen regelmatig draait en ook weer regelmatig maalt. Stichting Sint Annamolen (1911), de molen van Keent, organiseert de openstellingen en de vele activiteiten in en bij de molen. Onderwerpen als natuur, duurzaamheid, windenergie, biodiversiteit zijn daarbij heel belangrijk. De Anna Molen Keent, zoals de molen tegenwoordig genoemd wordt, is daarmee niet alleen levend molenerfgoed maar ook een populaire  toeristische en recreatieve trekpleister binnen het Weerterland en GrensPark Kempen~Broek. Een veel bezochte ontmoetingsplek voor buurt, stad en streek.

Binnenkijken in de molen: 

Molenkap

 

Luizolder

 

Steenzolder:

 

Meelzolder:

 

Invaart: 

Bekijk ook het werk van de molenaar:

Op een meelzak door de molen