- Bosmolen Maaseik
- Wurfeldermolen Maaseik
- Langerenmolen Neeroeteren
- Neermolen Neeroeteren
- Klaaskensmolen Neeroeteren
- Volmolen of Beelenmolen Opoeteren
- Dorpermolen Opoeteren
Maaseik (Limburgs: Mezeik) is een stad en gemeente in het noordoosten van de Belgische provincie Limburg. Anno 2019 telt de gemeente 25.317 inwoners en is daarmee naar inwonertal de twaalfde gemeente van Limburg. Qua oppervlakte (76,91 km²) staat de gemeente op de tiende plaats in de provincie. Het is ook de hoofdplaats van het kieskanton Maaseik. De inwoners van Maaseik worden ‘Maaseikenaars’ genoemd. Maaseik is internationaal vooral bekend als de vermoedelijke geboorteplaats van de gebroeders Jan en Hubert van Eyck
strijdhamer
De oudste sporen van bewoning stammen uit het neolithicum en omvatten onder meer strijdhamers uit het laat-neolithicum. Ook uit de bronstijd zijn archeologische vondsten gedaan. Hieronder een bronzen beeldje van Epona te paard, gevonden in 1896 bij baggerwerkzaamheden in de Maas. Uit de ijzertijd stammen diverse urnen, terwijl in Maaseik ook Romeinse potten en glaswerk zijn aangetroffen. De heirbaan Maastricht-Nijmegen loopt ten westen van de huidige stad (nu ‘Heirweg’ en ‘Oude Ophoverbaan’). Langdurige bewoning is er echter niet. Het zwaartepunt van de Merovingische en Karolingische nederzettingen ligt bij Kessenich en Geistingen.
De geschiedenis van het huidige Maaseik begint bij de abdij van Aldeneik, op dat moment gewoon Eike genoemd. Hier wordt omstreeks 700 een klooster gesticht, volgens de legende door Adelard, ten bate van zijn dochters Harlindis en Relindis. Vanaf 952 zijn het klooster en de bijhorende landgoederen een bezit van de bisschop van Luik. Ten zuidwesten, op een hoogte tussen oude Maasarmen en dichter bij de oude landweg, wordt een nieuwe nederzetting gesticht omstreeks 1230. Sindsdien spreekt men van Alden-Eik en Nieuwen-Eik.
De gemeente Maaseik heeft een speciale webpagina met gegevens over de watermolens. Kijk daarvoor hier: Watermolens Maaseik
